Τελικά στη ζωή όλο κάτι περιμένεις......ΤΡΑΓΙΚΟ! Τί κατάρα είναι αυτή.....που όπου κι αν είσαι ό,τι και να κάνεις περιμένεις πάντα κάτι....το οποίο έρχεται μόνο στο μέλλον.....μα, να μη γινόταν να μπορούσαμε να απολαύσουμε το παρόν....και το μυαλό μας να έμενε στο τώρα...χωρίς ανησυχία, χωρίς σκέψη και χωρίς καμία προσμονή για το επόμενο δευτερόλεπτο, μήνα, γεγονός, τηλέφωνο, μέηλ....κτλ....
   Με την επίγνωση του σώματός μας, της αναπνοής μας στο τώρα.....ξεχνιέται για λίγο το μέλλον ή το παρελθόν....όμως σχεδόν πάντα αμέσως η επόμενη σκέψη έρχεται(από το παρελθόν ή το μέλλον...) και τσούπ.....να σου πάλι αρχίζουν τα "ταξίδια" στον χρόνο.......με αυτά που πρέπει να γίνουν ή με αυτά που δεν έγιναν....και το σίριαλ ξαναρχίζει από την αρχή......!!!!!! Δεν λέω, έχει κι αυτό τη χάρη του, όμως θα ήταν λιγότερο σουρεαλιστικό....να υπήρχαν και παύσεις σε όλο αυτό το ατέρμονο ταξίδι μέσα στις "σφαίρες" του παρελθόντος και του μέλλοντος.......κι αυτή η τάση μη-επίγνωσης του παρόντος να μειωνόταν πού και πού......
   Ποιός να είναι άραγε ο σκοπός αυτής της αέναης "σουλατσάδας" σε παρελθόν και μέλλον???.....και πόσο πιο διαφορετικός θα ήταν ο κόσμος μας κι η κοσμοθεωρία μας εάν καταφέρναμε να ελέγχαμε όλον αυτόν τον μηχανισμό....κι όποτε θέλαμε να κάναμε "ταξίδια" κι όποτε θέλαμε να μέναμε στο παρόν! Χωρίς αυτό να γίνεται αυτόματα.......αλλά συνειδητά και με τη δική μας επιθυμία!
  Δεν θέλω πια όλο να αναμένω, περιμένω το οτιδήποτε ακολουθεί.......θέλω να ζω στο τώρα και να μην ασχολούμαι, ούτε να συζητώ διόλου....για το πριν ή το μετά........ουφ........και πώς γίνεται αυτό???? Λένε πως άμα ρωτήσεις, θα λάβεις την απάντηση........
  Αναμένοντας απαντήσεις, λοιπόν....χα,χα....για άλλη μια φορά.....το "περίμενε" συνεχίζεται!!!!ΚΩΜΙΚΟΤΡΑΓΙΚΟ.....αλλά έχει και τη χάρη του....χα,χα....